ქვევრის ღვინო ტიპურობის ძიებაში

”თუკი ღვინის მოვლას მეტ ყურადღებას მივაქცევთ, ყველაფერი კარგად იქნება”

ლევან სეფისკვერაძე

6 აპრილს, თბილისში, ინგოროყვას 2 ნომერში მდებარე “ღვინის ბარში” ღვინის კლუბის მორიგი დეგუსტაცია გაიმართა. დეგუსტაციაში მონაწილეობას ღვინის კლუბის წევრების გარდა, ღვინის ექსპერტები, მეღვინეები და რიგითი ღვინის მოყვარულებიც იღებდნენ. დეგუსტაციაზე წარმოდგენილი იყო ქართული ღვინის 10 კომპანიის მიერ წარმოებული კახური ტრადიციული ღვინოების 12 ნიმუში. ღვინო ბოთლის ნაცვლად, დეკანტერით შემოდიოდა, კომპანიების ვინაობა კი მხოლოდ დეგუსტაციის დასრულების შემდეგ გაირკვა. შეფასებების სისტემა ტრადიციულად, ოცქულიანი იყო (ფერი – მაქსიმუმ 3 ქულა, სურნელი – 7 ქულა, გემო – 10 ქულა).

დეგუსტაციაზე კონკრეტული ნიმუშების გასინჯვის შემდეგ, ყველას შეეძლო ნიმუშთან დაკავშირებით საკუთარი აზრის გამოთქმა. პროფესიონალი მეღვინეები და ღვინის სპეციალისტები მოყვარულებზე გარკვეულ გავლენას რასაკვირველია ახდენდნენ, მაგრამ ღვინის კლუბის მიერ მოწყობილი დეგუსტაციების მთავარი მიზანიც სწორედ ის არის, რომ ღვინით დაინტერესებულმა რიგითმა მოქალაქეებმა სწორედ პროფესიონალებისაგან ისწავლონ ღვინის ხარისხობრივი შეფასება და ფერის, სურნელისა თუ გემოს გარჩევა.

ღვინის კლუბის პრეზიდენტმა, მალხაზ ხარბედიამ, დეგუსტაციის დასაწყისშივე აღნიშნა, რომ მართალია დეგუსტაციის მონაწილეები ღვინოებს ქულებით აფასებდნენ და საუკეთესო ექვსეულიც უნდა გამოვლენილიყო, ეს მაინც არ იყო კონკურსი. ანუ, დეგუსტაციის მიზანი არც ღვინოების ხარისხობრივი დიფერენციაცია იყო და არც გამარჯვებულის გამოვლენა. ღვინის კლუბი უკვე სამი წელია ასეთ დეგუსტაციებს მართავს და როგორც მალხაზ ხარბედია განმარტავს, ღია დეგუსტაციების მიზანი პირველ რიგში ქართული ღვინის პოპულარიზაცია, ბაზარზე არსებულ ღვინოებში უკეთესად გარკვევა და პირადი ფავორიტების აღმოჩენაა.

დეგუსტაციის მონაწილეთა მიერ გასინჯულმა ე.წ. კახურად დაყენებულმა ქვევრის ღვინის კონკრეტულმა ნიმუშებმა საკმაოდ საინტერესო დისკუსიები გამოიწვია. საერთო შეფასებით, დეგუსტაციაზე წარმოდგენილი ღვინის ხარისხი მისაღები აღმოჩნდა, თუმცა გარკვეული პრობლემები თავიდანვე გამოიკვეთა.

კახა ჭოტიაშვილი, მეღვინე: ”დღეს ბევრი საინტერესო ნიმუში იყო წარმოდგენილი. სიმართლე გითხრათ, მაინც ცოტა უკეთესს ველოდი, მაგრამ ყველა პრობლემა, მჯერა, რომ გამოსწორებადია. იყო ისეთი ნიმუშებიც, რომლებიც ჩემი აზრით ბაზარზე საერთოდ არ უნდა იყიდებოდეს. მაგრამ, მთლიანი სურათი მისაღებია. განსაკუთრებით, კომპანია “ვაზი+”-სა და “ვინოტერას” ღვინოები მომეწონა. იყო ერთი ღვინო, რომელიც არ შევაფასე. ვფიქრობ, რომ დღეს სამართლიანი დეგუსტაცია იყო და სწორედ ის ნიმუშები გამოიკვეთა, რაც უნდა გამოკვეთილიყო. დეგუსტაციეზე მყოფმა უფროსი თაობის მეღვინეებმა განაცხადეს, რომ მათთვის მთავარი არის ქვევრის ღვინის ტიპურობა. მე ასეთი მკაცრი არ ვიქნებოდი, რადგან თუკი ღვინოში ახალ განსაკუთრებულ არომატებს ვნახავთ, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ასეთი ღვინო ქვევრის ღვინო არ არის. მთავარია ღვინო იყოს დადებითი. ბოლოს ვიტყვი, რომ წარმოდგენილი ღვინოების ერთმა ნაწილმა გამახსენა მწვადი. ქვევრის თეთრ კახურ ღვინოებთან მწვადი ალბათ ყველაზე კარგ წყვილს შექმნიდა”.

შეფასებებში კახა ჭოტიაშვილზე ბევრად მკაცი იყვნენ უფროსი თაობის ქართველი მეღვინეები. მათ წარმოდგენილ ნიმუშებს ტიპურობა და ქვევრისათვის ნაკლებად დამახასაითებელი გემო დაუწუნეს. გაჩნდა აზრი, რომ დღეს საქართველოში წარმოებული ზოგიერთი ქვევრის ღვინო არ შეესაბამება იმ სტანდარტს, რასაც ქვევრის ღვინო ეწოდება.

დეგუსტაციის ყველა მონაწილე აღნიშნავდა, რომპირველ რიგში მნიშვნელოვანია სპეციალისტებს შორის აზრების გაზიარება და აღდგენა იმ ტექნოლოგიისა, რომელიც განაპირობებს მაღალი ხარისხის ქვევრის ღვინის მიღებას. დეგუსტაციები ასევე მნიშვნელოვანია იმ ხალხისთვის, რომლებსაც აინტერესებთ ქართული ღვინო და ეს მათთვის ერთგვარი სკოლაა. დეგუსტაციაზე ასევე აღნინიშნა, რომ ჩვენ ღვინოს ორი კრიტერიუმით უნდა მივუდგეთ. ერთი, რამდენადაა გამოხატული ღვინოში ჯიშურობა და მეორე, რამდენად ტიპურია იგი.

დეგუსტაციის შემდეგ, ენოლოგმა გიორგი სამანიშვილმა, მისთვის დამახასაითებელი ოპტიმიზმით აღნიშნა, რომ დეგუსტაციაზე წარმოდგენილი ღვინის ნიმუშებით ცხადი გახდა, თუ რა გზას ადგას ქართული ქვევრის ღვინო. სამანიშვილის აზრით, ხუთი წლის წინ, საქართველოში ქვევრის ღვინის სახელით ისეთი ღვინოებიც კი ისხმებოდა, რომელთა დალევა უბრალოდ შეუძლებელი იყო. ახლა კი, პროგრესი სახეზეა. თუმცა, გიორგი სამანიშვილი ქვევრის ღვინოსთან დაკავშირებულ პრობლემებზეც საუბრობს. მისი თქმით, დღეს, რაც ქართულ ქვევრის ღვინოს სჭირს, ეს ზოგიერთი მეღვინის მხრიდან უყურადღებობა და ღვინის შენახვის ელემენტარული წესების უგულველყოფაა.  

გიორგი სამანიშვილი, ენოლოგი: ”დღევანდელი დეგუსტაცია საინტერესო იყო იმით, რომ ბაზარზე წარმოდგენილი თითქმის ყველა ქვევრის ღვინო გაისინჯა. მოხდა საინტერესო შედარებები. მე კმაყოფილი ვარ შედეგებით, რადგან ჩემს მიერ დაწერილი ქულები პრინციპში ემთხვევა დეგუსტაციის საბოლოო შედეგებს. დეგუსტაციის დროს რასაკვირველია არავინ არის გავლენებისაგან დაზღვეული, რადგან ერთის კომენტარი მოქმედებს მეორეზე. თუმცა, შედეგებმა არ გამაკვირვა. მაღალ ქულებს იღებენ გამორჩეული ნიმუშები. ნიმუშები, რომლებიც არიან რაღაცით განსაკუთრებულები და არასტანდარტულები. თუმცა, იყო რამდენიმე ნიმუში, რომლებიც კარგ ღვინოებად არიან ცნობილები, მაგრამ ამ ღვინოებში დაავადებები აღმოჩნდა. იყო რამდენიმე ნიმუში, რომელსაც მე უფრო მაღალ ქულას დავუწერდი, მაგრამ დღეს ისეთი მაღალი ქულა არ გამოვიდა.

ხუთი წლის წინანდელი ქვევრის ღვინოები (რასაკვირველია ყველა არა) საერთოდ არ დაილეოდა. დღეს არის ძალიან ბევრი კარგი ნიმუში. ასევე იქმნება ახალი ღვინოებიც. მაგრამ ქვევრის ღვინოსთან დაკავშირებით სამუშაო მაინც ბევრია. აქცენტი კეთდება უნიკალურობაზე, მაგრამ შეცდომები გვაქვს ელემენტარულ მოვლის წესებში. ამან შეიძლება ყველაფერს დაუკარგოს ფასი. თუკი ღვინის მოვლის ხარისხს ყურადღებას მივაქცევთ, ყველაფერი კარგად იქნება. ჩემი მთავარი შენიშვნა ესაა”.

დეგუსტაციას რასაკვირველია თავისი მასპინძელიც ჰყავდა. ღვინის ბარის მფლობელი, ლუარსაბ ტოგონიძე გახარებული იყო იმით, რომ მისი ბარის პირველის სტუმრები ღვინის მოყვარულები იყვნენ. ბატონი ლუარსაბი მზადაა, რომ ღვინის კლუბის მიერ დაგეგმილ საინტერესო ღონისძიებებს მომავალშიც უმასპინძლოს:

ლუარსაბ ტოგონიძე, რესტორან ”ღვინის სახლის” მფლობელი: ”ზოგადად ჩვენ ძალიან მნიშვნელოვან ეპოქაში ვცხოვრობთ. მოვესწარით დროს, როდესაც უკვე ბევრი ადამიანი იღწვის ქართული ღვინის გაჯანსაღებისათვის. ქართულ ღვინოსთან დაკავშირებული ინფორმაცია სამწუხაროდ დღეს მხოლოდ ერთეულებს გააჩნიათ. რაც ადრე მთელმა ერმა იცოდა, დღეს რამდენიმე ადამიანის მეხსიერებაშიღა შემორჩა. ფაქტობრივად ძალადობა მოხდა ქართულ ღვინოზე. აუცილებელია ამ სიკეთის შემეცნება და დაბრუნება. უნდა გავხდეთ მონაწილეები ქართული ღვინის გაჯანსაღების დიდი მოძრაობისა. 

ეს არ არის უბრალოდ რაღაც ჰობი. ეს არის ცხოვრების წესი და დიდი საიდუმლო, რაც აქამდე ჩვენს ისტორიასთან გვაკავშირებდა. როდესაც ქართულ ღვინოს გავუგებთ, ეს იქნება ჩვენი ცხოვრების უკეთესობისაკენ შეცვლის წინაპირობა. მე ვარ მოხარული იმიტომ, რომ დღეს პატივი მქონდა ჯერ კიდევ არგახსნილ ჩემს ახალ რესტორანში ღვინის კლუბის დეგუსტაციისათვის მემასპინძლა. ჩვენი რესტორნის კარი ასეთი ღონისძიებებისათვის მუდამ ღია იქნება. ეს ჩვენთვის გამოცდილებაცაა და დიდი პატივიც. უნდა ითქვას, რომ მომავალს ძალიან დაიმედებულები შევცქერით, რადგან ძალიან კარგი ტენდენციები ჩანს. ქართულ ღვინოს ღირსება უბრუნდება და როდესაც საქმეს ადამიანი გულით აკეთებს, ამას კარგი შედეგი აუცილებლად მოჰყვება”.

ღვინის კლუბში დეგუსტაციების ციკლი მომავალშიც აუცილებლად გაგრძელდება. მსგავს ღონისძიებებში მონაწილეობა ნებისმიერ მსურველს შეეძლება. ამისათვის საჭიროა, თვალყური ადევნოთ ლექციების და სემინარების განრიგს კლუბის საიტზე - www.wineclub.ge

6 აპრილს, დახურულ დეგუსტაციაში მონაწილეობას იღებდა ქართული ღვინის 10 ცნობილი კომპანიის მიერ წარმოებული ქვევრის, თეთრი კახური ღვინის 12 ნიმუში:

“ნაღდი ღვინო”, წარაფი, 2011.

“თელიანი ველი”, “სამშვენისი”, რქაწითელი 2010.

“ხარება”, მონასტრის ღვინოები, ქისი, 2010.

ალავერდის მარანი, “ბერების ღვინო”, რქაწითელი, 2010.

“ელიზბარ თალაკვაძე”, წარაფი, 2009.

“ვაზი+”, კახური რქაწითელი, 2009.

“დერგი”, რქაწითელი, 2009.

“თბილღვინო”, ქვევრის, 2010.

“ხოხბის ცრემლები”, მწვანე, 2010.

“ხარება”, მონასტრის ღვინოები, რქაწითელი, 2010.

“ხოხბის ცრემლები”, ქისი, 2010.

“ვინოტერა”, მწვანე,2008.  

საბოლოოდ, დეგუსტაციის მონაწილეებმა შემდეგი ექვსი ღვინო გამოარჩიეს:

”ვინოტერა”, მწვანე, 2008 (15.3 ქულა)

”ხარება”, მონასტრის ღვინოები, ქისი, 2010 (14.9 ქულა)

”თბილღვინო”, ქვევრის, 2010 (13.7 ქულა)

ვაზი +, კახური რქაწითელი, 2010 (13.6 ქულა)

”დერგი”, რქაწითელი, 2009, (13.2 ქულა)

”ბერების ღვინო”, ალავერდის მინასტერი, 2010 (12.9 ქულა).

© ღვინის კლუბი/Weekend