შარდონე, შატო მუხრანი, 2009

ამაზე მეტად ვეღარ "დაგვერხევა" :) სხვათა შორის, ავსტრალია იმდენს ახერხებს, რომ ექსპორტზე გატანილი ღვინო, რომელსაც ათასი ხარჯი ემატება, გაცილებით უფრო იაფი ღირს, ვიდრე ბევრი ჩვენი სამარცხვინო, უვარგისი ღვინო, ამაყად რო აქვს ბეჭებზე მიკრული 10–15 ლ. პირველ რიგში ჩვენთან უნდა გაჩნდეს ყველანაირი ღვინო, იაფიანით (და შედარებით ხარისხიანით) დაწყებული, პრემიალურით დამთავრებული. როცა ბაზარს აითვისებ, ავსტრალია ვერ მოგერევა, დამიჯერე. შენს ქვეყანაში ხარ, შენი ქვეყანა კი ღვინის ქვეყანაა და ბრიტანეთივით ან კანადასავით, ვერასდროს დაიპყრობს ჩვენს ბაზარს ავსტრალიური ღვინო. არ უნდა ამას ამდენი ფილოსოფოსობა და შეთქმულების თეორიები... აბა რა გირჩევნიათ, ნაგავი გვასვან ფალსიფიკატორებმა? თბილისის რესტორანში ბოლოს როდის იყავით? იცით საერთოდ რა ღვინოებს ყიდიან? ბოლოს როდის გასინჯეთ კარგი ჩამოსასხმელი ღვინო რესტორანში? და იცით, რომ ექსპორტისთვის საერთოდ არც დარჩებოდა ღვინო, მართლა ყურძნის ღვინო რომ მოიხმარებოდეს და იყიდებოდეს საქართველოში? გამოთვალეთ გაშენებული ვენახების რაოდენობა, დაწურული ღვინის რაოდენობა, საშუალოდ ერთ სულ მოსახლეზე ალკოჰოლის მოხმარება და მიხვდებით... საქმეც მაგაშია, რომ ეროვნულს არ იცავენ. სწორედ ესაა ანტიეროვნული, შენსას რომ ვერაფერს უხერხებ და თვალსა და ხელს შუა გილპება ხელებში და არა ის, რომ უცხოური შემოგაქვს. ასერომ, არ ღირს არარსებულ პრობლემებთან ბრძოლაში კალორიების ხარჯვა, ეს თითიდან გამოწოვილი პრობლემები დემაგოგებს, ფუნდამენტალისტებს და უსაქმურებს დავუტოვოთ, ჩვენ კიდე საქმეს მივხედოთ :)