რამდენიმე დღის წინ ბელგიური ჟურნალი Travel Tomorrow ქართული სამზარეულოთი და ღვინით დაინტერესდა, სადაც გასტრონიმიისა და საუკეთესო კერძების შესახებ თავიანთ მკითხველს უამბობენ. ავტორი კაია ჰენგსტენბერგია, შვედი შეფ-მზარეული, რომელიც საქართველოში მოგზაურობის შთაბეჭდილებებს გვიზიარებს: “თბილისი ძალიან ენერგიული, საინტერესო ქალაქია თავისი ძველი შენობებით, ვინტაჟური ღვინის ბარებით, მათი მოდური, ელეგანტური ინტერიერითა და რესტორნებით, სადაც შეუძლებელია მშიერი დარჩეთ და თქვენთვის სასურველი კერძი ვერ აღმოაჩინოთ” - წერს ავტორი.
მისთვის განსაკუთრებული აღმოჩნდა ცივი დაწურვის მზესუმზირის, “კახური ზეთი”, რომელსაც თხილის არომატი აქვს. როგორც ჰენგსტენბერგი წერს, ზეთი გამოირჩევა განსაკუთრებულად ნაზი გემოთი და ძალიან მდიდარი არომატებით, რომელიც, ფაქტობრივად, არც ერთ სხვა პროდუქტს არ ჰგავს: “ეს ზეთი პირველად თბილისში გავსინჯე, მსგავსი არაფერი გამისინჯავს. მისი გემო წარმოუდგენლად მდიდარია, ძალიან უხდება პომიდვრის ნიგვზიან სალათას და ქართულ პურს. უგემრიელესია პესტოში ან უბრალოდ ბოსტნეულზეც კი. ამ ზეთის საუდიმლო იმაშია, რომ არარაფინირებულია და თავისი სტქუტურით ნამდვილად ძალიან უნიკალური ხასიათი აქვს” - წერს ავტორი.
შეფისთვის ძალიან საინტერესო აღმოჩნდა ხინკალიც. ვკითხულობთ, რომ იტალიური რავიოლის, რუსული პილმენისა და იაპონური გიოზას მსგავსად საქართველოშიც არის ასეთი პროდუქტ, რომელშიც ცხვრის, ძროხის ან ღორის ხორცს იყენებენ: “ეს კერძი ნამდვილად აუცილებლად უნდა გასინჯოთ. ქართველები ხშირად უმატებენ ხინკალს შავ წიწაკას, რომელიც ძალიან უხდება. ჯერ წვენი მიირთვით, შემდეგ კი ხორცი ცომთან ერთად. ხორცის გარდა ხინკლის სხვა ვარიანტებიც არსებობს, მაგალითად ბოსტნეულის, რომელიც იგივე ტექნიკით მზადდება”.
ავტორს ხაჭაპურიც არ გამორჩენია. ყველაზე მეტად მოეწონა ის ფაქტი, რომ ყველა რეგიონში სხვადასხვა ტიპის ხაჭაპურს ამზადებენ. ზოგი ოვალური ფორმისაა, ზოგს კი ზემოდან აქვს მოყრილი ყველი, მკითხველს გზასაც ასწავლის, როგორ უნდა მიირთვან აჭარული ხაჭაპური: “ნავის ფორმის აჭარულ ხაჭაპურში ჯერ კვერცხი უნდა აურიოთ ყველში, შემდეგ კი ეს შიგთავსი მისივე პურის ქერქთან ერთად უნდა მიირთვათ.“ არ გამორჩენია არც ნიგვზიანი პომიდორი და ჩურჩხელა, რომელიც ძალიან მოეწონა და რა თქმა უნდა ქართული ღვინო. ღვინის ყველაზე ცნობილი რეგიონი კახეთია, თუმცა მას ყველგან აწარმოებენ, იმერეთშიც, ქართლშიც, რაჭა-ლეჩხუმშიც და სამეგრელოშიც: “ქართული ღვინო იმით გამორჩევა, რომ მას განსაკუთრებული ტექნოლოგიით აწარმოებენ ქვევრში. გამორჩეულია ქარვისფერი ღვინო, რომელიც თეთრი ვაზის ჯიშებისგან იწურება და მას უფრო ტანინიან, სხეულიან და არომატულ სტრუქტურას სძენს. ყველაზე ცნობილი ყურძენი მაინც წითელი საფერავია და რქაწითელი, რომელიც ნამდვილად აუცილებლად უნდა დააჭაშნიკოთ”. სტატიას Travel Tomorrow-ზე გაეცნობით.
© ღვინის კლუბი/vinoge.com