27 ივლისს GIZ-ის კერძო სექტორის განვითარების პროგრამის ინიციატივით „თბილისი მერიოტში“ სემინარი გაიმართა, რომელიც ქართული თიხისა და ქვევრის ქიმიურ-ფიზიკურ ანალიზს ეძღვნებოდა და ხანგრძლივი სამუშაო პროცესის დასკვნით პრეზენტაციას წარმოადგენდა. პრეზენტაციას გერმანიის კერამიკის ინსტიტუტის პრეზიდენტი და კვლევის ავტორი, იენს პეტზოლდი უზღვებოდა. „ქართული თიხისა და ქვევრის ქიმიურ-ფიზიკური ანალიზის ძირითადი შედეგები“, ასე ერქვა კვლევას, რომელიც GIZ-ის კერძო სექტორის განვითარების პროგრამის დაკვეთით განხორციელდა და გულისხმობდა ქართული ქვევრის წარმოების სამი ყველაზე მნიშვნელოვანი რეგიონიდან აღებული ნიმუშების ანალიზს.
იმისათვის, რათა უფრო ფართო და საფუძვლიანი ყოფილიყო კვლევა და არ დაფუძნებულიყო მხოლოდ საბადოს თიხის ქიმიური შემადგენლობის ანალიზზე, გადაწყდა გამომწვარი ქვევრის ნატეხების ანალიზიც ჩატარებულიყო. ეს სამი რეგიონი, მეთუნეობის სამი მნიშვნელოვანი კერა, საიდანაც ნიმუშები აიღეს, გახლდათ - თელავის მუნიციპალიტეტის სოფელი ვარდისუბანი, საწაბლე (ზესტაფონის მუნიციპალიტეტი) და ტყემლოვანა (ჭიათურის მუნიციპალიტეტი). თითოეული საბადოდან 10 ნიმუში გაიგზავნა, 5-5 კილოგრამის მოცულობით. ჩატარდა კომპლექსური კვლევა, როგორც ქიმიურ, ისე ფიზიკური მახასიათებლებზე. როგორც მოსალოდნელი იყო, ყველა რეგიონის თიხა განსხვავდება ერთმანეთისგან და ყველას აქვს თავის ნაკლოვანებები და უპირატესობები. მაგალითად, ზოგიერთი თიხა შეიძლება შედარებით დაბალ ტემპერატურაზეც კარგად იწვებოდეს, სამაგიეროდ, ძნელად შრებოდეს ქვევრი აშენების დროს. შენებისას იოლად სამუშაო თიხას კი პირიქით, შესაძლოა უფრო მაღალ ტემპერატურაზე გამოწვა სჭირდებოდეს.
ასევე შემოწმდა წყლის შეწოვის მაჩვენებელები, ფორიანობა, გაგზავნილი ნიმუშებიდან გერმანიაში გაკეთდა საკონტროლო გამოწვა 1000 გრადუსზე და ნიმუშები საქართველოში გამომწვარ თიხას შედარდა, როგორც წყლის აბსორბაციის, ისე ფორიანობის თვალსაზრისით.
საკონტროლო გამოწვის დროს კონკრეტულად დადგინდა თითოეული რეგიონის თიხისთვის როგორც შრობის, ასევე გამოწვის ოპტიმალური ტემპერატურა, მაღალი ხარისხის ქვევრის მისაღებად.
ძალზე მნიშვნელოვანია, რომ გამოკვლეული ქართული თიხის საბადოების ქიმიური შემადგენლობა ყოვლმხრივ აკმაყოფილებს როგორც სურსათის უვნებლობის მოთხოვნებს, ასევე საღვინე ჭურჭლის დამზადებისთვის (ამ შემთხვევაში, პირველ რიგში, ქვევრის) აუცილებელ ყველა პირობას. როგორც გერმანელი მეცნიერის კვლევიდან გაირკვა, გარკვეული (ხანდახან მნიშვნელოვანი) ხარვეზები არსებობს გამოწვის ეტაპზე და ეს პროცესი მნიშვნელოვან დახვეწას საჭიროებს. გასათვალისწინებელია, რომ თითოეული რეგიონის თიხისთვის ერთმანეთისგან სრულიად განხვავებული გამოწვის მეთოდებია საჭირო.
შეხვედრის შემდეგ გაიმართა დისკუსია. კონსულტაციები ამჟამადაც მიმდინაორებს და ახლო მომავალში საბოლოო ანგარიშს ჩვენი საინფორმაციო ცენტრიც მოგაწვდით.
© საქართველოს ღვინის კლუბი, ღვინის ეროვნული სააგენტო, ღვინის საინფორმაციო ცენტრი