– როდის გადაწყვიტეთ მარნის დაარსება და რა იყო ამის მიზეზი?
– ოჯახური მარნის დაარსება გადავწყვიტეთ მე და ჩემმა ძმამ, ნუგზარ ჩხეიძემ 2006 წელს, ოჯახური ტრადიციის გაგრძელების მიზნით.
– ვაზის რომელი ჯიშები გაქვთ გაშენებული და კიდევ რომელ ჯიშებზე აპირებთ ყურადღების გამახვილებას?
– გავაშენეთ ოცხანური საფერეს, კრახუნას, ციცქასა და ჩხავერის ჯიშის ვაზი, ხოლო ცოლიკოურისა და ალადასტურის ჯიშის ვაზი გაშენებული იყო ჩვენი მამის, წარსულში პროფესიონალი მეღვინის, სიმონ ჩხეიძის მიერ, ვის სახელსაც ატარებს ჩვენი ოჯახური წარმოება
– რა ღვინოებს აწარმოებთ და რითაა გამორჩეული თქვენი ღვინო?
– ვაწარმოებთ ობჩური ცოლიკოურის, ობჩური კრახუნას, ობჩური ალადასტურის, ობჩური ჩხავერისა და ოცხანური საფერეს დასახელების ღვინოებს. ჩვენი ღვინოები დადუღებული და დავარგებულია ქვევრში, ტრადიციული ქართული მეთოდის სრული დაცვით, ხოლო ოცხანური საფერე 1 წლის განმავლობაში ინახება ასევე ქვევრში. ბოთლში ჩამოსხმული ღვინო გადაგვაქვს სპეციალურ სარდაფში, სადაც ჰაერის ტემპერატურა მერყეობს 10-17 გრადუსის ფარგლებში და ვინახავთ დაწოლილ მდგომარეობაში, ასევე დაწოლილ მდგომარეობაშია ღვინო სარეალიზაციო ყუთში. ჩვენი ღვინოები წარმოადგენს ბიოლოგიურად სუფთა პროდუქტს. ვაზი იწამლება მხოლოდ ბიოლოგიური პრეპარატებით და ნიადაგი მდიდრდება ბიოლოგიური სასუქით. ღვინო დაწმენდილია ბუნებრივი ლექვით, ყველანაირი ფიზიკური ჩარევის გარეშე.
– გაიხსენეთ საქართველოში ღვინის გაყიდვის თქვენი პირველი გამოცდილება, რომელ მაღაზიებთან გქონდათ ურთიერთობა?
– საქართველოში ღვინის გაყიდვა დავიწყეთ 2015 წლის იანვრიდან, ძირითადად თბილისში, კოტე აფხაზის ქუჩაზე მდებარე თითქმის ყველა მაღაზიაში, ასევე ღვინის ბარ ღვინო ანდერგრაუნდში, კაფე პილპილში და ასე შემდეგ.
– გადის თუ არა თქვენი ღვინო უცხოეთის ბაზარზე?
– უცხოეთის ბაზარზე ჩვენი ღვინის გატანა ჯერ-ჯერობით არ დაგვიწყია.
– რა სახის სირთულეები შეგხვედრიათ თქვენს საქმიანობაში? რა უნდა დაიხვეწოს ყველაზე მეტად ღვინის სფეროში?
– სირთულეები მრავალია, ძირითადად მკვეთრად შეცვლილი მეტეოროლოგიური პირობები, ვაზის შესაწამლი უხარისხო პრეპარატები და ფალსიფიცირებული ღვინით გაჯერებული ბაზარი.
– თქვენი აზრით, რა არის ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტორები თანამედროვე ქართული ღვინის კულტურის განვითარებისთვის?
– თვითშეგნება იმისა, რომ ქართული ღვინო არის არა მხოლოდ კვებისა და მწარმოებლის ფინანსური უზრუნველყოფის პროდუქტი, არამედ საქართველოს სავიზიტო ბარათი მთელს მსოფლიოში.
– რას ურჩევდით დამწყებ მევენახე–მეღვინეებს?
– დამწყებ მეღვინეებს ვურჩევდი, რომ ღვინო ყურძნისგან დააყენონ.
© საქართველოს ღვინის კლუბი, ღვინის ეროვნული სააგენტო, ღვინის საინფორმაციო ცენტრი